Vraat door waterleliekever
Vraat door waterleliekever.
Aangevreten waterleliebladeren door de waterleliekever (Galerucella nymphaeae) is een vaak voorkomend probleem in de vijver.
Het blad wordt aangevreten door de waterleliekever of door zijn larven.
Het uiterlijk van de vraat van deze kever en zijn larven verraadt direct dat het door deze soort veroorzaakt is.
Eigenlijk is de manier waarop de vraat wordt uitgevoerd erg slim, want iedereen kan bedenken dat wanneer je een gaatje in een waterlelieblad bijt het bladoppervlak onder water loopt en het blad dan niet meer toegankelijk is voor een kever welke niet behoort tot de zwemmende waterkevers.
Daar heeft de waterleliekever het volgende op bedacht: elke vraatplek (ook midden op het blad) betreft alleen de bovenste cellagen van het bladweefsel. Het onderste cellaagje van het bladweefsel laat het beestje heel waardoor het blad niet onder water loopt.
Het bruine, tot 11 millimeter lange op een boktor lijkende kevertje, kan net als alle kevers vliegen. En zo kan het dus uit de omgeving overkomen naar uw vijver.
Als het hem daar bevalt, kan hij eitjes leggen die in groepjes rechtop op het lelieblad staan. Op onderstaande foto zijn de kever, zijn vraat en een groepje eieren te zien. Er ligt een luciferkop naast om een indruk te geven van het formaat hiervan.
Op de foto hier onder zie je de larve.
De larven zien er grofweg uit als zwarte rupsjes en worden ongeveer 6 millimeter lang.
Als je zo’n keverlarve tussen duim en wijsvinger pakt en iets aanduwt kun je zien dat het feitelijk bestaat uit zwarte ringetjes, afgewisseld met transparante ringetjes waardoor je de helder oranje inhoud van de larve ziet.
Als de larve groot genoeg is vormt hij een oranje cocon die langzaam naar zwart verkleurt en met het puntje op het blad verankerd is.
Als de kevers uw vijver echt de moeite waard vinden zullen ze proberen te overwinteren in holle delen van de moerasplanten die om de vijver heen staan.
Overigens beperkt de vraat zich niet tot de waterlelies, want eigenlijk lusten ze alle planten die drijvende bladeren hebben, zoals plomp, watergentiaan, veenwortel, waternoot etc.
Er zijn verschillende manieren om ze te bestrijden op natuurlijke basis, alleen kan de aanpak sterk verschillen afhankelijk van de mogelijkheden of beperkingen die elke vijver heeft.
